120 ŞİİR / 14
Hava karardıkça kararır
İçim de…
Ya gün doğmazsa yarın
Yapraklar da dökülüyor dallarından
Binbir hüzün yerde perişan
Ağlamaklı buruşuk kıvrımlar
“Ne oldu bana” der
Çöpçüyü bekler
Süprülecek.
Gece olur
Yarın gelir aklıma
Güneş doğar, çiçek açar, su ışıldar mı,
Deniz şımarır, ses verir mi yine?
Ya martılar?
Yarışacak mı yine kargalarla gevezelikte
Gak gak?
Kasım bu
Kasım kasım kasılır
Dünya yine eskisi gibi mi olacak?
Yüzü soğuk
Yağmurdan kaçamayan kedilere ne dersin?
Kuytuya geçebilen şanslı
İsyankar
Canhıraş seslerlyke merdivenlerde
Korkunçtu
Kulağını tıkarsın.
Ve ışık
Özlemdir ışık
Aydınlık huzuru taşır yanında
Ey ışık
Ey aydınlık
Ey huzur
Ey
Hayat!
Doğ yine
Yeni bebeklerle
Yine
Yine
Yeniden.
MEHMET ÜNAL TAŞPINAR
