Malum Karadeniz Bölgemizde çok cami vardır. Karadenizli Hacı Dede de üç beş evlik mahallesine güzel bir cami yaptırmış. Ama yaşlanmış artık camiye gidemiyor.
Bir gün ezanlar okunurken torunu ile birlikte pencere önüne oturmuş, ezanlar dinliyor.
Aşağı mahlleden bir ezan duyuluyor. Kulağı da az duyan dede torununa
“Bu ezan kimin?” diye soruyor.
Çocuk “Hacı İdris’in” diyor.
Dede’de ses yok.
Yukarı mahalleden bir ses duyuluyor.
Dede soruyor;
“Bu kimin ezanı?”
Çocuk “Hacı Temel’in” diyor.
Dede’de gene ses yok.
Orta mahalleden bir ezan duyuluyor,
Dede soruyor
“Oğlum bu ezan kimin?”
Çocuk bizim, “Bizim ezan dede” diyor.
Hacı dede arkasına yaslanıyor, huşu içinde
“ Ezîîzzz Allâââhhh!” diyor.
