Gökyüzünün sonsuzluğuna baktım
Sadece yıldızlar yoktu
Fakat ay bana gülümsedi gene
Sanki
Yaşıyorsun daha ne istersin dedi
Konuştuk uzun uzun
Aya gidemeyeceğimi biliyordum nasılsa
Güneşin doğmasını mı bekleseydim acaba?
Sırtımı toprağa verdim
Toprak yumuşak ve nemliydi
Gökyüzüne daldı gözlerim
Kendimi düşündüm
Ailemi
Torunlarımı…
Gökyüzüne daldı gözlerim
Kendimi düşündüm
Ailemi
Torunlarımı…
Biliyorum
Sonsuzluk gökyüzünde saklı
Şu toprakla arası bir bakış uzaklığında
İşte dedim,
Hayat bu!
İşte dedim,
Hayat bu!
MEHMET ÜNAL TAŞPINAR
