Hasretinden Prangalar Eskittim
Seni, anlatabilmek seni
İyi çocuklara, kahramanlara
Seni anlatabilmek
Namussuza, halden bilmez
Kahpe yalana
Ard- arda kaç zemheri
Kurt uyur, kurt uyur, zindan uyurdu
Dışarda gürül- gürül akan bir dünya
Bir ben uyumadım
Kaç leylim bahar
Hasretinden prangalar eskittim.
Saçlarına kan gülleri takayım takayım
Bir o yana
Bir bu yana
Seni bağırabilsem seni bağırabilsem
Dipsiz kuyulara,
Akan yıldıza,
Bir kibrit çöpüne kibrit çöpüne
Okyanusun en ıssız dalgasına
Düşmüş bir kibrit çöpüne kibrit çöpüne
Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin
Yitirmiş öpücükleri
Payı yok, apansız inen akşamdan
Bir kadeh, bir cigara, dalıp gidene
Seni anlatabilsem seni anlatabilsem
Yokluğun cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum kapama gözlerini…
AHMED ARİF
