BU NE LAHANA TURŞUSU?

Urla Cooking Class.
İsmini taşıyan mekânın önünden geçerken,
birden şeytan dürtüyor, giriyorum içeri…
Beni kibar bir biçimde karşılayan çalışana soruyorum:
— Müşterileriniz genelde İngiliz sanırım.
— Hayır efendim, hiç İngiliz müşterimiz yok…
— Ben İngilizce bilmiyorum, anlamı nedir levhada yazanın.!?
— Mekânımız yerel değerleri geleceğe taşımayı hedefliyor.
— İngilizce levhayla mı taşıyacaksınız.? İngilizce olunca  daha mı
çekici oluyor, yerel tatlar deseydiniz kimse gelmez miydi
mekanınıza.?
Sözlerim karşısında, verecek cevap bulamayan genç, boş gözlerle bakıyor bana… Mekânların istisnasız,  hepsinin sahipleri Türk ve Türkçe konuşuyorlar… Müşterilerin hepsi Türk ve Türkçe konuşuyor…
Ama levha Flemenkçe…
Örneğin, LİET URLA
Neymiş efendim.?
Sahibi bir süre Kuzey Avrupa’da yaşamış, onun için.
LİET ise “Sevgilim” demekmiş.
Burası Kuzey Avrupa değil ki…
“SEVGİLİM URLA” deseydi ismine, en önce kendim gider,
sonra da bütün misafirlerimi götürürdüm oraya.
Takıntım var yabancı isimli her mekâna…
Urla Zeytin Otel’e çok yakınım.
Two Rooms Hotel’e çok uzak.
Köstem Zeytinyağ müze ve lokantasına çok yakınım.
Leone Patisserie -Boulangerie Urla’ya ise çok uzak…
Adını bahçesinde yetişen, mor nar ağacından alan
NARIMOR dururken…
MİTERA  ne oluyor Allah aşkına.?
Horbour Teracce.& Bistro.
Myhouse Butik Otel.
Maison Vourla Hotel.
Art Desing Otel.
La pena Pizza &Tapas.
İskele Berlin’s.
Manej.
Sanmayın ki yukarıda yazılanlar İtalya’da ,İngiltere’de, Fransa’da.
Hepsi Urla’da…
Siz bir şey anladınız mı?
Ben anladım…
Dilimiz kayboluyor.
Dilini kaybeden ülkeler,  zamanla  her şeyini kaybeder…
Türkçe, dil bayrağımız bizim…
Hanımlar.
Beyler.
Burası, ne İtalya.
Ne Fransa.
Ne İngiltere.
Burası Türkiye, Urla.
Turizm, dilini yok sayarak yapılmaz…
Tam tersine, özüne sahip çıkarak yapılır.
Ünlü bilim insanlarımızdan ve ana dil Türkçemiz konusunda  hassasiyeti büyük olan OKTAY SİNANOĞLU der ki:
— “TÜRKÇE GİDERSE, TÜRKİYE GİDER…”
Alıntı Naciye Akay, Urla’dan